Mémoire Pure • Almost dreaming
Almost dreaming • Mémoire pure
Niet weten wat het is
Tijd doorleeft
waarin tijd geen tijd is
Stilstand geen rem op weg naar de bron
Wetend wat het is
Licht als kristal en lucht zo leeg
dat lijnen vervagen
in ijsblauw
Ik weet wat het is
Taal warm van klank
in verlangen verdwaald
haar zuiverste vorm
ontdaan van het niets
waarin ik mezelf wil verhalen
Vleugels vermoeid
strijken zich glad in
‘Le Temps Perdu’
© Liesbeth Karolina Aerts