Zon op mijn huid

Zon op mijn huid • meditatief gedicht
meditatief gedicht • Zon op mijn huid

Zon op mijn huid
morgendauw ligt brandend stil
mijn ogen vochtig
stranden

Alles ademt de geur van toen
en over ons heen

Hoe langer ik, hoe ondraaglijker het

Nat van het gras loopt ze naar me toe
kwispelend
met opgeheven kop
drukt ze het klamme hondenlijf
dicht tegen me aan
tot
op m’n benen
warme sporen kleven